zaterdag 30 december 2017

Goed voornemen ;-) en een vlinderterugblik naar zomer 2017

Een vogelkennis en dorpsgenoot van me doet het al jaren, elke werkdag een blogje. Nu is hij wel vrij van werkverplichtingen en heeft wellicht iets meer vrije tijd tussen zijn beslommeringen door maar het is wel een leuk idee. Ik denk dat ik een soort combi van van alles wat ga doen. Af en toe een miniblog met 1 foto en een paar regeltjes tekst, wellicht een langere maandblog zoals Kees Dommelvos voorstelde om overgebleven foto's te laten zien en af en toe eens een echt vogel-(natuur)verhaal omdat schrijven ook zo leuk is. Een gedicht zal er dan ook nog wel eens tussendoor komen.

Vandaag begin ik met twee foto's uit juni. Ik was een dag met Maria en Paul naar Limburg waar we op zoek gingen naar (nieuwe) vlindersoorten. Het was nog best lastig en de 'buit' viel tegen. Dat had vooral met het, ik houd het netjes, niet zulk fantastische weer te maken. Maar een Boswitje op de Sint Pietersberg was toch wel erg leuk. Ook de Dwergblauwtjes lieten zich mooi zien maar vond ik wel lastig te fotograferen.

Boswitje (Leptidea sinapis)

Dwergblauwtje (Cupido minimus)
Het Dwergblauwtje is écht klein: het heeft een vleugelspanwijdte van slechts 18 tot 22 milimeter!

We bezochten de Amsterdamse waterleidingduinen waar we de Keizersmantel vonden, altijd een imposante fladderaar.

Keizersmantel (Argynnis paphia)

Keizersmantel (Argynnis paphia)

Keizersmantel (Argynnis paphia)
Later ging ik met Maria  weer naar Limburg op zoek naar de Staartblauwtjes die wij allebei nog nooit gezien hadden. Dát was een geslaagde trip met niet alleen het Staartblauwtje maar ook de Koninginnepage, het Donker Pimpernelblauwtje en een Wespspin (ook wel Tijgerspin genoemd) die haar prooi aan het inspinnen was, hetgeen ik van zeer nabij kon bekijken. De spin tolde als een gek in het rond en je kon gewoon het gaatje waar de spinrag uitkomt goed bekijken, erg stoer!

Staartblauwtje (Cupido argiades)

Staartblauwtje (Cupido argiades) Je ziet echt de staartjes, zo leuk!

Staartblauwtje (Cupido argiades)
De foto hierboven heb ik door het gras heen genomen.

Koninginnenpage (Papilio machaon). E

 Even ter illustratie: een Koninginnenpage heeft een vleugelspanwijdte van 65 to 85 mm. Er kunnen dus 4 tot 5 Dwergblauwtje in 1 Koninginnenpage.


Donker pimpernelblauwtje (Phengaris nausithous)

Wespspin (Argiope bruennichi) pakt haar prooi in
Op hetzelfde veldje maakte ik een close-up van een Pluimvoetbij met een hoofd vol stuifmeel, dit eigenlijk alleen om de prachtige mogelijkheden en scherpte van mijn super mini-Olympus macrolens. 60 mm, F2.8 en het weegt bijna niets. Ik sta nog steeds versteld van dit lensje en heb er al veel macro-plezier van gehad.

Pluimvoetbij (Dasypoda altercator)
Maar het was een vlinderterugblik, dus even bij de les blijven.

In Tsjechië werd ik blij verrast door het veld vol met (on)kruid, bloemen en distels naast ons dorp. Het wemelde er van de vlinders, vooral heel veel Koevinkjes en Bruine Zandoogjes. Die hebben al vaak op de blog gestaan. Waar ik heel blij van werd was van de grote hoeveelheid Dambordjes. Eentje heeft bijna drie kwartier op mijn hand meegereisd en meegefotografeerd, heel bijzonder.
Ook het Roodstreephooibeestje vond ik terug, een schattig en fraai klein vlindertje.

Roodstreephooibeestje (Coenonympha glycerion)

Dambordje (Melanargia galathea)
Bedankt voor het lezen en kijken. Een zomers tintje in de winter kan volgens mij geen kwaad :-).

Tot een volgende blog.

woensdag 27 december 2017

Een bevlogen 2018!!

Voor jullie allemaal een bevlogen 2018. 

2017 is voor mij een druk jaar vol veranderingen geweest. Dat is ook de reden dat 'De Vogelkijker' een beetje op z'n gat lag ;-). Dat is ook de reden dat ik heel veel blogs tijdelijk niet meer bekeken heb of niet gereageerd heb. Wellicht komt er in 2018 weer wat meer activiteit van mijn kant op dit gebied. Vogelen doe ik nog steeds, het was alleen iets minder. En gelukkig maakt Maria nog verslagjes en is zij nog niet 'blogmoe'. 
Blogmoeheid is volgens mij iets waar iedereen vroeg of laat mee te maken krijgt, en dan is het maar even zo. Van vogelkijkmoeheid heb ik gelukkig nooit last, want ik geniet als ik tijdens het wandelen met de hond weer mijn IJsvogeltje zie langs schieten of een Zanglijster zie die al maanden niet voorradig was. Of gisteren toen ik met Maria even haar IJs(koud)eendje ging bezoeken. De Kuifduiker op de plas ernaast was ook nog mooi meegenomen. Jammer dat ze allebei aan de overkant zaten en dat er een ijskoude wind stond. Dan ben ik  maar wat blij met mijn telescoop. Als ze al op foto-afstand hadden gezeten waren mijn vingers niet meer in staat geweest de knopjes van de camera te bedienen....

IJs.... ik kreeg er mijn wenskaart door cadeau, min of meer. Dus bij deze!

Tot volgend jaar en iedereen veel mooie vogels, foto's en geluksmomenten gewenst!