vrijdag 14 juni 2013

Het zijn de kleine dingen.....

Vandaag houd ik het kort. Vanmiddag was ik na een paar weken weer in de Waverhoek (mijn 'voortuin'). Eerst waaide het en was het bewolkt maar net toen ik terugliep om naar huis te gaan ging de wind liggen en werd het heerlijk. De Blauwborsten zongen, baltsten en voerden hun jongen. Evenals de Rietzangers, Rietgorzen en Kleine Karekieten. Stel je hier de roepende Tureluurs, Grutto's, Scholeksters, Kieviten en Kluten bij voor, het vage waas van de Goudknopjes die al beginnen door te schemeren in het groen en het Waverhoekplaatje is compleet.

Waar ik al jaren heel graag naar kijk zijn de jonge Kluutjes. En de ouders, want die mogen er ook zijn. Wat een sierlijke vogel is dit toch. Adembenemend mooi. Die snavel doet het hem, zo fijntjes en dan die prachtige naar boven lopende kromming. Ze zien eten en ze van links naar rechts zien zeven door het water met die snavel is een schouwspel waar je de tijd voor kunt nemen. Vanmiddag ging er een lang gekoesterde wens in vervulling. Ik kon ze eindelijk van dichtbij op de foto zetten. Vergeef me de hoeveelheid foto's, ik kan moeilijk kiezen.

Kluutjes ((Recurvirostra avosetta)

 

Goed voorbeeld doet goed volgen... SPLASH!



Moddervoeten horen er ook bij.





Tenslotte een plaatje van de Blauwborst, zodat de blog ook nog wat kleur krijgt.

Blauwborst (Luscinia svecica)
Allemaal heel erg bedankt voor het lezen en kijken, het wordt erg gewaardeerd!

woensdag 12 juni 2013

'Hollandse avond'

Het bericht 'Hollandse avond' komt uit mijn archief heeft oorspronkelijk gestaan op mijn oude website eind juni 2011.

Regelmatig bezoek ik het gebied dat ik hieronder heb beschreven. Toen ik onlangs weer op dezelfde plek was, overviel mij weer het oer Hollandse gevoel dat ik krijg als ik hier wandel en vogel.

'Hollandse avond'

De dichter Hendrik Marsman schreef in 1936 het gedicht "Herinnering aan Holland". 
De eerste regels, "Denkend aan Holland, zie ik breede rivieren traag door oneindig laagland gaan, rijen ondenkbaar ijle populieren als hooge pluimen aan den einder staan", komen soms spontaan in mij op als ik aan het wandelen ben.

Mijn wandeling van die bewuste woensdagavond was er zo een waarop ik mij de regels van Marsman herinnerde.

Als ik wandel werken mijn zintuigen op volle toeren. Ik geniet van wat ik zie, ruik, hoor en ervaar en 'vertel' deze ervaringen in stilte aan mijzelf. Misschien zijn er mensen die begrijpen waar ik het over heb, misschien zijn er ook mensen die zich afvragen wat ik daar nu mee bedoel. Voor mij geldt; ik voel mij gelukkiger door waarnemen, horen. ruiken en zien.

Een Hollandse avond dus, om verder in te gaan op de titel van deze blog. Een wandeling door Hollands landschap met weilanden, polders, slootjes, molens, vogels, vlinders, koeien, schapen, bloemen en struiken. Ik waarschuw maar vast: deze blog wordt langer dan normaal. Een soort ode aan "Holland".

Molen bij Kockengen

Terwijl de afgelopen dagen te warm waren om zelfs maar met je ogen te knipperen, was het woensdagavond heerlijk. De wind was wat gaan liggen en dus trok ik er op uit met scope, verrekijker en camera. Ik reed een klein stukje richting de Kockengse polder om mij vervolgens te voet de Hollandse kade op te begeven. Heerlijk stil is deze kade op een doordeweekse avond. Geen fietsers die je elke 2 minuten voorbij willen racen, maar hooguit een enkeling die voorbij wandelt of fietst en de hond uit laat. Rond kwart over 7 's avonds loop ik de kade op, om me heen zingen de tjiftjaffen en de Spotvogels lachen me uit omdat ik ze nog steeds niet kan fotograferen. Boefjes zijn het: vlak voor je neus hard zingen, vlak voor je neus wegvliegen en vervolgens onzichtbaar tussen blaadjes gaan zitten. Ik loop een paar honderd meter en zet de telescoop op een weiland gericht neer. Diverse kraaloogjes en lange oren zitten verborgen tussen het gras, hun knabbelende mondjes kan ik nog net zien. Langs een slootrand staat een purperreiger geduldig te wachten op zijn laatste maaltijd van de dag.

Purperreiger (Ardea purpurea)

In de lucht klinkt het constante'"kepiet kepiet kepiet" van de Scholeksters en de rauwe snerpende roep van de Zwarte stern die regelmatig tussen de Dotterbloemen in de slootjes duikt voor wat lekkers.

Zwarte stern (Chlidonias niger)

De geur van Kamille en gemaaid gras drijft voorbij, soms sterk, soms zwak. Maar steeds aanwezig op deze zomerse avond. De vlinders, vooral Witjes en de Kleine vos, doen zich nog tegoed aan de nectar van Bitterzoet en Kattenstaart die overal langs de kade groeien, net als de Haagwinde.
Pispotjes noemden wij die vroeger.

Kleine vos (Aglais urticae) op Bitterzoet (Solanum dulcamara)

Witjes (Pieris rapae) op Kattenstaarten (Lythrum salicaria)
Een stukje verderop zit een groepje Kleine mantelmeeuwen. Nonchalant doen ze alsof ze heel onschuldig een beetje rondhangen. Ondertussen letten ze met argusogen op jonge Grutto's, Zwarte sterntjes en Kievit kuikentjes. Er wordt dan ook druk gealarmeerd door diverse oudervogels als een van de Kleine mantelmeeuwen opvliegt en een donkere mauwende kreet slaakt. Ook een Blauwe reiger betekent gevaar voor jonge vogels en ook deze wordt terstond door twee Grutto's weggejaagd.

Blauwe reiger (Ardea cinerea)
Grutto (Limosa limosa)
Ik slenter verder en zie hoe de kleuren van het landschap heel langzaam veranderen door de ondergaande zon. Van rechts hoor ik Regenwulpen aankomen en even later vliegen er acht luid roepend over mij heen. Een vlucht Regenwulpen, hoe Hollands wil je het hebben. Hoog en bijna onzichtbaar zingt een stipje vrolijk een razendsnel fluitend, rollend en tsjirpend liedje: de Veldleeuwerik. Ook hij ontbreekt hier bijna nooit in de lente en de zomer en zingt van 's morgens tot 's avonds terwijl hij langzaam maar gestaag omhoog aan de hemel 'klimt'.

Aan de andere kant van de kade maait een boer zijn perceel. Het land ernaast is al gedaan en ligt in keurige rijen gemaaid gras. Honderden Kieviten zitten er. Ook een flinke groep Spreeuwen doet zich tegoed aan wat er na het maaien voor het grijpen ligt. Het Torenvalkje dat vlakbij me zit weet aan mijn camera te ontsnappen.

Polder bij Kockengen

Polder bij Kockengen
Verderop staat de Kockengse molen. Deze molen dateert van 1675 en heeft tot ca. 1960 de polder Kockengen bemalen. De koeien in het weiland voor de molen vinden mij blijkbaar erg interessant en komen loom op me afgelopen. Ik maak wat foto's. Koeien, schapen, weiland, molen: Holland op z'n best.

Polder met echte 'Hollandse' koeien

Molen bij Kockengen
Als mijn wandeling bijna op z'n einde is wacht me nog een verrassing. In een boom zie ik een Ransuil. Gezien zijn houding is hij alert en heeft hij mij eerder gezien dan ik hem.

Ransuil (Asio otus)

Op de terugweg rijd ik om via de A2 en de N201. Dit omdat ik de zonsondergang hier zo mooi vind tussen de Vinkeveense plassen. De grote kerk van Vinkeveen staat links op de achtergrond terwijl de oranje zon over de plassen schittert. Hier wil ik al jaren een foto van maken maar het is onmogelijk op deze weg. Ik heb hier al duizenden malen gereden maar toch blijft dit een van mijn lievelingsplekjes. Altijd als we uit Tsjechië terugkomen en deze weg op rijden en ik dit uitzicht zie zeg ik: "eindelijk weer water". Voor mij als echte Hollandse, geboren op land onder zeeniveau, is water om mij heen zó vanzelfsprekend. Water waar je mee opgroeit, mee leeft en dat er gewoon bij hoort. Net als de polders, de weidevogels en de Hollandse wolkenluchten.

Als laatste, vlak voor ik weer thuis ben zie ik de zon een lichtgevende rand geven aan zo'n wolkenpartij boven mijn 'eigen' polder. En terwijl ik uit mijn ooghoek een Steenuiltje zie wegschieten, knip ik mijn laatste plaatje van de dag.

Zonsondergang over polder Groot Mijdrecht

vrijdag 7 juni 2013

Wat blinkt daar...?

Is het zilver? Nee.
Is het goud? Bijna.

Het is mooier: het is een Amerikaanse Goudplevier en het is werkelijk een plaatje. Door velen al de mooiste vogel in hun carrière genoemd en eerlijk is eerlijk, ook ik zet hem in de top 10.

Amerikaanse goudplevier (Pluvialis dominicus)

Wat er aan vooraf ging:

Gisterenavond was er een melding van een Kraanvogel in onze regio. In plaats van op de bank een boek te gaan lezen ging ik er toch maar even naar toe want een Kraanvogel blijft een leuke waarneming. Ter plaatse bleek het echter om een geringde Jufferkraanvogel te gaan (een prachtige Kraanvogelsoort maar ergens ontsnapt en hij 'telt' dan voor echte vogelaars niet mee). Ik vond hem mooi, ondanks zijn ringetje. De mooie witte veertjes aan de zijkant van het koppie wapperden in de wind en we kregen ook nog vliegbeelden te zien. Voor mooie foto's zat de vogel wel wat te ver weg maar door de telescoop was hij fraai te zien, inclusief ringetje ;-).

Jufferkraanvogel (Grus virgo)

Jufferkraanvogel (Grus virgo)

Bij zo'n gelegenheid tref je vaak bekende regionale vogelaars. Gisteren ook. Het gesprek kwam al gauw op de beeldschone, goed fotografeerbare Amerikaanse Goudplevier die al een aantal dagen bij Petten zat. Voor mij een soort die ik nog nooit gezien had maar ik heb meestal stomweg geen zin om zo'n eind te rijden voor één vogel. Ik 'twitch' alleen in de regio en zelfs dan nog zeer beperkt.
Paul, die ook naar de Jufferkraanvogel was toegekomen, heeft die bedenkingen niet en rijdt heel Nederland fluitend door om een nieuwe soort te zien. Hij was duidelijk van mening dat hij mij moest overtuigen om toch naar Petten te gaan. Mijn bezwaren wegwapperend zei hij dat hij zichzelf dan ook nog wilde 'opofferen' om te rijden.
Thuis bekeek ik de foto's van het Gouden Amerikaantje op waarneming.nl nog eens en begon er eigenlijk wel heel enthousiast over te worden. Dus mailde ik Paul: we gaan! Vanmiddag was het zover nadat ik mijn wijk had rond geracet. En met succes. Wat een prachtige plevier. Plevieren in zomerkleed zijn sowieso al heel mooi maar deze met zijn prachtig gemarmerde rug en vleugels, en.... en.....
Kijk zelf maar:

Amerikaanse goudplevier (Pluvialis dominicus)

Amerikaanse goudplevier (Pluvialis dominicus)

De plevier foerageerde op zo'n 30 meter afstand voor ons. De wormpjes werden uit het slik getrokken. Ook werd er kleine stukjes gevlogen en een keer geroepen. Door de zon werden zijn kleurtjes nog eens extra benadrukt en was het echt genieten.

Ook vandaag kan ik weer uit de grond van mijn hart zeggen dat vogels kijken (mij) gelukkig maakt en ben ik zo blij dat dát mijn passie is. Zoveel schoonheid in een schepseltje is eigenlijk niet te verwoorden of vast te leggen. Dat moet je beleven en voelen.


Na veel Amerikaanse goudplevierfoto's gingen we bij de Grote sterns kijken. Op een kiezeleilandje was het gezellig druk. Er werd gekrijst, gepaard, gevist, gevlogen, geslapen en ruzie gemaakt. Erg leuk om al die interacties te zien.
Grote stern (Sterna sandvicensis)

Grote stern (Sterna sandvicensis)
Omdat het in Noord-Holland net iets harder waaide en het daardoor behoorlijk frisser was dan thuis, hadden we het na een half uurtje bij de Sterns wel gezien en reden we nog wat rond door de mooie Pettense polder. Echt Hollands landschap. Alleen de wolken en de juiste lens ontbraken voor de 'perfecte' plaat.





Op de terugweg hadden we heel wat te bepraten en voor we het wisten waren we in de vertrouwde polder Groot Mijdrecht. Die, hoe mooi hij ook is, nog geen Amerikaanse goudplevier gehuisvest heeft. Niets om echt over in te zitten, die komt nog wel. En wij hebben broedende Steltkluten, bijzondere Kleinst waterhoentjes en een Jufferkraanvogel. Met een blinkend zilverkleurig ringetje.

zaterdag 1 juni 2013

Aanvaarding



De meimaand, vol van kleur, nieuw leven
Regen en hagel was haar deel
De zon, die scheen slechts even

Druppels overal, wat dor was werd toch groen
En de verregende Lepelaar, het is zoals het is
Kijkt mij eens meewarig aan, er is niets aan te doen.



Lepelaar adult (Platalea leucorodia, Spoonbill)
Ook een Grutto in regen staat onophoudelijk klagelijk te roepen. Het is amper 9 graden. Kinderen grootbrengen in zulke weersomstandigheden is ook echt niet leuk.


Grutto (Limosa limosa, Black-tailed Godwit)
Gelukkig zat ik nog relatief droog, want in de auto. Die was echter bij nader inzien toch best wel nat van binnen. Gelukkig was het allemaal om de hoek en kon ik snel weer thuis alles uit- en opdrogen.

Iedereen heel erg bedankt voor de vele en leuke reacties op mijn blogs over Lesbos, ik waardeer dat heel erg.