dinsdag 26 november 2013

Het was nacht, stikdonkere nacht.....

Zo begon ik altijd de spookverhalen die ik bij tijd en wijle moest vertellen. Het is al een tijdje geleden, het laatste verhaal, maar spookachtig blijft leuk.

Gisterenavond om 21.00 naar een vervallen en verlaten pand gereden. In 'the middle of nowhere' en in het stikdonker. Een test voor 'spooky' fotografie. Echt helemaal op m'n gemak voelde ik me nou weer niet, maar goed, ik ben stoer.....

Met de lampen van de auto heb ik het pand belicht, zelf ben ik voor 1 van de lampen gaan staan omdat er iets teveel licht afkwam. Na wat proberen heb ik uiteindelijk dit resultaat gekregen met 15 seconden sluitertijd. Ik wilde nog verder fotograferen om ook wat meer van de sterren op de foto te krijgen maar al snel werd het bewolkt en begon het te sneeuwen. Dat was natuurlijk om het geheel nog spookachtiger te maken :-).

'Spooky' building
Vandaag ben ik overdag teruggegaan en meerdere foto's gemaakt. Ik moet ze nog bewerken maar eentje van de binnenkant van het pand staat hieronder. Misschien voeg ik later nog meer foto's toe. Ik ga zeker nog terug naar deze plek, het is er geweldig (en goed voor je zenuwen ;-) ).

'Spooky' building
Nog wat foto's toegevoegd:

'Spooky' building

'Spooky' building

Bedankt voor het kijken!

zondag 24 november 2013

Eikels...



Ons tweede thuis zorgt nog wel eens voor ‘vreemde’ situaties. Als wij er niet zijn, worden huis en tuin in de gaten gehouden door diverse buren en in het bijzonder door onze Tsjechische vrienden. Zij zorgen dat de kachel brandt als we komen of dat zomers de tuin op orde is. Ze hebben al eens een ‘inbreker’ (lees: zwaar beschonken dorpsgenoot) verjaagd die zich, al dan niet bewust, in het huis vergiste. Deze controle en oplettendheid zijn fijn voor ons want we kunnen ons huis met een gerust hart achterlaten.

De andere kant van er niet altijd zijn en er dan ineens wél zijn, zorgt soms voor komische situaties. Zo zijn we zomers al eens aangekomen en bleek ons meubilair verdwenen te zijn. Dat bleek bij onze vrienden te staan want die hadden een feestje, en dus tafel en stoelen nodig. En waarom hadden WIJ dan ook niet ge-sms't dat we kwamen. De motormaaier die wij ooit eens hebben aangeschaft, is inmiddels verworden tot dorps-eigendom en is in de loop van de jaren van uiterlijk veranderd door het vervangen van diverse onderdelen die weer afkomstig waren van de motormaaiers van... ja, van wie eigenlijk? De ene buur wandelt vrolijk onze kelder in om iets op te halen wat hij nodig heeft en de andere buur stalt er zijn overbodige spullen. Wij zijn dan ook elke keer weer verbaasd over wat we ineens niet en wél schijnen te bezitten. Maar, dat moet kunnen bij dorpsgenoten onder elkaar.

Ook het gereedschap, de partytent en de koelkast zijn handig als wij er niet zijn. E.e.a. rouleert en soms vinden wij een koelkast vol vlees of bier als we in Tsjechië komen en er ergens weer een feestje op stapel staat. Inmiddels sms ik braaf van te voren wanneer, en hoe laat, we denken aan te komen.

Maar zelfs als men wél weet dat we er zijn, gebeuren er soms vreemde dingen. Zoals de buurvrouw die op een ochtend ineens op handen en knieën door de tuin tijgerde met een emmer naast zich. Navraag leerde dat ze eikels aan het rapen was. Want voor 10 kg eikels kreeg zij een euro. In onze tuin staat een enorme eikenboom waar elk najaar heel veel eikeltjes vanaf vallen. Die wij natuurlijk graag gunnen aan de vogels en eekhoorntjes. Maar daar had de buurvrouw geen boodschap aan en dus verdwenen er kruiwagens vol met eikels uit de tuin. We begrepen het dan ook wel weer, alle beetjes geld zijn meegenomen. De maandsalarissen in Tsjechië zijn immers een heel stuk lager dan bij ons in Nederland.
Overigens, de eikels waren voor de export. Naar Nederland!

Het raap-eikels-en-verdien-geld verhaal deed goed de ronde in het dorp. Overal zagen we eikelrapende dorpsgenoten. Op een gegeven moment was het zelfs zo erg dat er een echtpaar op het kerkhof eikels was gaan rapen. Op dat kerkhof stonden namelijk echt heel veel mooie grote eikenbomen. Alle graven werden afgeschuimd. Nou, dat vond onze buurvrouw toch wel een beetje schandalig, in onze tuin oké maar het kerkhof, dát doe je niet.

Tot zover het eikel verhaal en de inleiding tot het volgende:

‘Jammer voor de gaaien en de eekhoorns’, denk ik ook dit jaar weer als ik ’s ochtends uit het raam kijk en geen eikeltjes zie. Des te verbaasder ben ik als ik even later naar buiten kijk en een stuk of drie Gaaien in de tuin zie scharrelen. Ze vliegen in en uit de tuin, zoeken in het gras en in de enorme eikenboom. Zijn ze de buren te slim af geweest???? Zij ruiken, zien of weten wat ik niet zie: een eikel.....

Eén van de Gaaien vliegt de eikenboom in en begint te rommelen tussen de bladeren van de klimop die langs de boom klimt. De kop van de Gaai verdwijnt in een onzichtbaar gat. Een hoop gewroet en gedoe tussen de bladeren volgt. Nieuwsgierig sla ik de Gaai gade en leg deze ‘soort van de dag’ vast.

Gaai (Garrulus glandarius)
Even later komt de kop het gat uit en wel mét buit: een eikel. De vraag is natuurlijk of de gaaien de eikels hebben verstopt en ze nu komen halen of dat er ergens in de enorme boom nog eikeltjes hangen. De klimop zorgt immers wel voor een mooi vangnet. 

Gaai (Garrulus glandarius)
Een eikel is een kostbare buit en blijkbaar zijn er kapers op de kust. De gaai werpt een schuine blik omhoog en duikt vervolgens met eikel en al een mooi verstop plekje in.

Gaai (Garrulus glandarius)
Zo, de eikel is meteen even weggemoffeld. 

Gaai (Garrulus glandarius)
De Gaai blijft nog even ‘onzichtbaar’ wachten en dan smeert hij hem, met een luide schreeuw én de eikel.

Het mag duidelijk zijn dat de lichtomstandigheden erg matig waren. Desondanks vond ik het gewoon een leuke waarneming en zo vaak krijg ik Gaaien nou ook weer niet op de plaat.
Iedereen weer bedankt voor het bezoeken van mijn blog en de reacties op mijn foto-verhaaltjes.

donderdag 14 november 2013

Sfeerverlichting in 'Hof van Twente'

Zeg nou zelf, de naam 'Hof van Twente' klinkt mooi. Tot korte tijd geleden had ik er niet bewust van gehoord en toen ik er onlangs wat aandacht aan besteedde, bleek het de naam van een gemeente te zijn. Niet dat daar iets mis mee is maar ik dacht dat de naam speciaal was bedacht voor de omgeving van de fotohutten van Han Bouwmeester.

In één van die hutten was ik afgelopen zondag, samen met vogel/fotomaatjes Don en Maria. De hut is gelegen in een loofbos en dat maakte de ligging en het licht zowel uitdagend (als in, oei wat voor iso waarde moet ik nú weer gebruiken, wat is de juiste belichting, hoeveel compensatie etc. etc.), als sfeervol. 

Koolmees (Parus major)
In Tsjechië heb ik een zelfde soort biotoop bij ons huisje, ik ging er dus van uit dat ik hier dezelfde soorten aan zou treffen. Alleen heb ik in Tsjechië niet zo'n mooi laag standpunt en een mooie waterbak voor mijn tentje die voor reflecties zorgt en óók niet van die mooie decoratieve stronkjes.

Boomklever (Sitta-europaea)

Wat ik heb geprobeerd is om eens wat ander soort foto's te maken, sfeervol en foto's met omgeving en reflectie. Geen vogels vol in beeld, een enkele uitzondering daargelaten. Zelf vind ik dat het wel redelijk is gelukt. Het licht dat mooie cirkels maakte door het bladerdak en de struiken op de achtergrond hielp goed daarbij.

Grote bonte specht (Dendrocopos major)

De zoomlens is een uitkomst als je zoiets wilt uitproberen, regelmatig heb ik teruggezoomd om zowel voor als achtergrond in beeld te krijgen. Ook de iso waarde heb ik heel vaak aangepast. De foto's die ik heb gemaakt zijn met tussen de 400 en 1600 iso gemaakt. Ik heb meestal 1/3 stop onderbelicht en met regelmaat het diafragma aangepast. Ik fotografeer (bijna) altijd op de AV stand.

De vogels kwamen braaf op de zaadjes en wormen af, ze kennen de plek duidelijk als een plaats waar iets te halen valt. Jammergenoeg werd er niet gebadderd maar begrijpelijk was dat wel na al die regen. Ook tijdens ons verblijf in de hut kwam er nog een flinke regen- en hagelbui over.Het meest blij ben ik met de foto's van de Glanskop, die had ik niet of nauwelijks. Het is wel een uitdaging om ze op de plaat te krijgen, ze hebben last van ADHD: aanvliegen, pik, wegvliegen... En dat dan, laten we zeggen, zo'n 50 keer.

Glanskop (Poecile palustris)

Glanskop (Poecile palustris)
En dan nog wat meer resultaten van de dag.

Roodborst (Erithacus rubecula)

Boomklever (Sitta-europaea)

Koolmees (Parus major)

Pimpelmees (Cyanistes caeruleus)
Boomklever (Sitta-europaea)

Glanskop (Poecile palustris)

Pimpelmees (Cyanistes caeruleus)
Over een tijdje gaan we naar een andere hut van Han, het is dan winter dus ik ben benieuwd wat we dan weer kunnen verwachten. Dit was een mooie eerste 'test-case' waarin we weer nieuwe (on)mogelijkheden hebben geleerd op fotografiegebied. Zo leer je je camera en lens steeds beter kennen.

O ja, ik schreef in mijn vorige blog dat ik m'n nieuwe (Canon EOS 70D) body wilde uitproberen. Dat heb ik zondag dus uitgebreid kunnen doen. Tot nu toe ben ik heel tevreden met wat de camera aankan.

Grote bonte specht (Dendrocopos major)

Roodborst (Erithacus rubecula)

Koolmees (Parus major)
Dom, de Vink ben ik vergeten maar ik heb nu geen zin om die nog te gaan uitzoeken dus die bewaar ik wel voor 'ooit'.

Iedereen bedankt voor het bezoek aan mijn blog en de leuke reacties. Tot de volgende blog.

dinsdag 5 november 2013

Natte Ibis

Zwarte Ibis (Plegadis falcinellus)
Gedeelde smart is halve smart zeggen ze wel eens. Ik denk dat het waar is. Of toch, vandaag was het waar. In de stromende regen fiets ik mijn wijk. De onlangs aangeschafte nieuwe regenbroek doet zijn werk al bijna net zo goed als de vorige, alweer natte billen dus. Aan het einde van zo'n rit, verregend en een soort verkleumd, is het fijn thuis komen in een warm huis. Ik nestel mezelf op de bank met warme thee, dikke pantoffels en een lekker zacht dekentje. Daar komt een mens van bij.

Amper een uurtje later geeft mijn mobiel een signaal: een sms van vogelvriend Eric. Er lopen 2 Zwarte Ibissen rond bij Nieuwkoop. Een complete routebeschrijving zit erbij. Ik ben al opgesprongen als de twijfel toeslaat, het giet! Met een G. Maar ja, Zwarte Ibissen.... en in m'n eigen regio... en een nieuwe body die ik wil testen.... De knoop is snel doorgehakt en dus spring ik in de auto en haast me naar Nieuwkoop, het is namelijk al ruim 16.00 uur geweest en in deze weersomstandigheden gaat het licht echt héél vroeg uit.

Een half uurtje later kijk ik aan de rand van een nieuwbouwwijk het weiland in en grijns. Een echte grijns. Met een G.

Zwarte Ibis (Plegadis falcinellus)

In de nog steeds stromende regen en met het licht al behoorlijk uit, lopen twee Zwarte Ibissen door het weiland te stappen en te foerageren. Ze lijken dit keer inderdaad zwart door de druipende regen. Een wat betere blik op de vogels doet mij besluiten dat het jonge dieren zijn. In hun eerste winterkleed dus. Ook deze twee Zwarte Ibissen, zijn vogels van Zuid-Europa. Momenteel zijn er veel bijzondere vogels in Nederland, en ook de afgelopen weken hebben vogelliefhebbers heel Nederland kunnen doorrijden om bijzondere vogels te zien. Ik houd het bij de regio, dat is wel mooi genoeg.

Zogenaamd 'schuilend' onder een boom schiet ik wat plaatjes. De Zwarte Ibissen lopen gelukkig niet echt heel ver weg, anders was het écht onmogelijk geweest om er nog een foto van te maken. De regen plenst ondertussen gestaag verder op de natte Zwarte Ibissen. Héél natte Ibissen. Met een N.

Gelukkig hebben ze zo te zien genoeg te eten. Maar toch, de temperatuur en al die nattigheid, ik heb medelijden met ze. Tien minuten later kruip ik weer in de warme auto, droog al mijn spullen af en stuur een bedankje aan Eric. Door de scoop werp ik nog een laatste blik op de drijfnatte zwarte vogels. Sterkte jongens, ik zal aan jullie denken morgen op de fiets.
Zwarte Ibis (Plegadis falcinellus)